Forum Profesjonalnego Rolnika - Forum rolnicze i Galeria Rolnicza Dla Profesjonalistów

Czemu wybraliście akurat ten zawód?
Ale prosze nie odpowiadać: " bo tak" albo " tak jakoś" albo "bo co innego" itp.

Jakoś nie widzę sie w roli pracownika 8-16. Choć nie ukrywam, że gdyby nie solidny fundament, pewnie bym się zastanawiał.

Mała ale jednak niezależność, bycie własnym szefem, możliwość nagłej zmiany środowiska gdy po zgaszeniu ciągnika można wyjść i wsłuchać się w trele skowronków i pooglądać rubasznie baraszkujące czajki. Spotkanie oko w oko z krukiem który jest zły że jego posiłek właśnie wygrzebany z pryzmy obornika ma zaraz trafić do ziemi. Ziemia, zapach parującej gleby, lekka mgiełka i wschodzące gdzieś daleko słońce.
Walka z zimą i sprzętem, który utonął choć nie powinien. Dreszczyk emocji i lęku podczas marszu przez łan kukurydzy gdy gdzieś obok słychać chrząknięcia i postękiwania. Donośny bek kozła na którego teren wkraczamy nieopatrznie.

U mnie podobnie jak poprzednicy. Najbardziej odpowiada mi niezależność oraz fakt obcowania z przyrodą. Robiąc w roślinach ozdobnych, które na małym obszarze fundują pracę świątek piątek niedziela (zupełnie jak hodowla tylko tutaj mam większe szanse na kilku dniowy urlop HAHA) idealnym dodatkiem jest uprawa polowa. Wyjazd wiosną i obserwowanie stadka saren czy podczas wieczornych prac przebiegającego lisa i ta wolność bez ścian, szefów, którym trzeba się tłumaczyć. Lepiej być własnym szefem i ew czyimś Po za tymi aspektami wolności to jeszcze szansa posiadania "zabawek”, o których szaremu pracownikowi się nawet nie śniło lub widział je tylko na obrazku a gdy dowiaduje się ile to kosztuje oczy stawia słupem.
A i moim zdaniem jest to mimo skoków wartości produktu i niestabilności cen środków najbezpieczniejsza branża, jaka istnieje. Gdyby padły banki, światowa gospodarka się załamała albo elektronika padła na całym świecie my nadal będziemy mieli najważniejsze dobro, jakim jest żywność. Pozdrawiam

Ja to może i mam niewiele latek bo tylko 19 i jeszcze mało wiem ale wierze w coś takiego jak powołanie a jak to chwyci człowieka to nie ma zmiłuj i człowiek sam nie wie dlaczego go ciągnie w tę stronę przynajmniej mi się tak wydaje.

Zacząłem prowadzić gospodarstwo kiedy w latach siedemdziesiątych rolnicy masowo zostawiali gospodarstwa i przechodzili do pracy w przemyśle. Pracę w gospodarstwie lubiłem i lubię, a pozostanie na wsi było buntem i jest nadal buntem przeciwko gorszemu traktowaniu ludzi ze wsi. Zawsze podkreślam z dumą, nawet na salonach, że jestem chłopem ze wsi.

Każdy się pyta - z rodziny czy znajomych - dlaczego zostajesz na gospodarstwie, zostaw to i idź do pracy. Ktoś tu ładnie niedawno pisał, że widok wschodzącej pszenicy w blasku zachodzącego słońca to coś pięknego, i ja się z nim w 100% zgadzam. Możliwość obserwacji wzrostu i rozwoju naszych upraw to coś, co moim zdaniem jest piękne - i do tego jeszcze ta świadomość o tym, że każdy jest panem swojego losu (czyt. pola ), nikt nikomu nic nie rozkazuje. Sam również sobie nie wyobrażam pracy jako pracownik u kogoś, jaki pisał @bobek - prędzej własny biznes, który już wybrałem i będzie to rolnictwo.

a gdzie wiecej zarobie?

ten to tylko o pieniądzach. materialista

Jak to w pewnym polskim filmie z upadłym pajgierem było "Piniundze to nie wszystko ..."

Wg mnie w zyciu trzeba robić to co sie lubi, a ja lubie rolnictwo. Zbierać owoce swojej pracy, patrzec jak rosnie i sie rozwija a potem przynosi plon. Zycie wiejskie jest niczym niezastapione, w kazdej chwili moge wyjsc z domu i isc do lasu,przejsc sie po polach z psami dogladajac czy wszystko jest ok. Jestem sam szefem dla siebie, jak moge to wstaje o 10 i nikt z tego powodu nie robi afery.

U mnie podobnie jak u @Senator, w rodzinie pytają sie czemu zostalem na gospodarstwie. A ja odpowiadam krótko, że w innym zawodzie siebie nie widze. Od małego mnie ciągneło do pracy na roli. Jak byłem mały to potrafiłem cały dzień byc z ojcem na polu i siedziałem obok w ciągniku patrzac jak sie wszystko uprawia. Możliwe że to czasami rodzice w nas wszczepiają ten fach. Ale widać że teraz coraz mniej młodych zostaje na wsiach co widać w moich rejonach. Teraz zostaje ktos kto sie naprawde interesuje tym zawodem albo ten co musi. Ja z wyborem nie miałem problemu

Ja pracowałem jako kierowca-i jak za bramę zakładu się wyjeżdżało to też była wolność-byliśmy na prowizji-tak że firma niewiele ingerowała-ważne że było komu rachunek wystawić-a to było nasze zadanie-przyszła demokracja i firmę szlak trafił(istniała jeszcze,ale nie było zleceń na wyjazdy),gospodarstwo było siostry(sprawy rentowe matki),a że siostra zainteresowała się pacanem co sam miał gospodarstwo,rodzice zasugerowali mnie się tym zająć-i nawet nie bardzo wiem jak się przestawiłem z transportu zarobkowego(akurat zaczynałem na własnym samochodzie)na transport ciągnikowy-i tak już leci z 20 latek.

Ja będę jeszcze jeździł-Kaczorem-tak dla przyjemności.

silva napisał(a):materialista

raczej realista .

Ja nie jestem akurat rolnikiem, ale doskonale rozumiem tych którzy się tym zajmują.
Mieszkam "prawie" na wsi, a wielu moich sąsiadów zajmuje się pracą na roli. W młodości często im pomagałem przy różnych pracach w gospodarstwie i znam dobrze tą pracę. Mam też wielu znajomych którzy żyją z rolnictwa i z oddaniem poświęcają się tej pracy. Potrafię ich zrozumieć bo uważam, iż jest to jeden z najpiękniejszych zawodów jakie znam.
Nic nie sprawia człowiekowi większej satysfakcji, niż namacalny efekt swojej pracy w postaci obfitych zbiorów. Wiem, że nie jest to takie proste i nie zawsze udaje się wszystko jak byśmy chcieli, ale ta praca naprawdę potrafi dawać satysfakcję i to nie tylko finansową.

tak i rozwalony kregoslup w wieku 50 lat...

Ludzie dorabiają teorię o wschodzącej pszenicy w blasku słońca itp. Prawda jest taka, że większość dostała od rodziców rozpędzoną firmę, gwarantującą już na starcie dochody i miejsce pracy. Tylko głupi by nie skorzystał.
Inaczej to wygląda w biedniejszych rejonach, młodzi ludzie kombinują jak mogą, wyjeżdżają za granicę, ciągną dwa etaty naraz, niekoniecznie przejmują gospodarstwa. A może po prostu nie przemawia do nich widok wschodzącego owsa(bo o pszenicy mogą pomarzyć).

brzozak2 napisał(a):tak i rozwalony kregoslup w wieku 50 lat...

to by był dobry wynik-przy 30 już mi wysiadł

brzozak2 napisał(a):tak i rozwalony kregoslup w wieku 50 lat...

Znam wiele zawodów rujnujących zdrowie szybciej i bardziej. A i tak największy wpływ na zdrowie człowieka ma tryb jego życia i świadome podejmowanie zabiegów mających na celu utrzymanie i poprawę zdrowia. Nikt z nas już młodszy nie będzie i utrata zdrowia z wiekiem to proces naturalny i nieunikniony. Jeden człowiek zdrowie ma i cieszy się nim przez lata a inny nie dożyje nawet do 50.

Mariusz x napisał(a):Ludzie dorabiają teorię o wschodzącej pszenicy w blasku słońca itp. Prawda jest taka, że większość dostała od rodziców rozpędzoną firmę, gwarantującą już na starcie dochody i miejsce pracy. Tylko głupi by nie skorzystał.
Inaczej to wygląda w biedniejszych rejonach, młodzi ludzie kombinują jak mogą, wyjeżdżają za granicę, ciągną dwa etaty naraz, niekoniecznie przejmują gospodarstwa. A może po prostu nie przemawia do nich widok wschodzącego owsa(bo o pszenicy mogą pomarzyć).

Zgadzam się z kolega w 100% W moim regionie zbyt wielu opcji nie ma jeśli chodzi o pracę. Albo się idzie na studia i po studiach jeśli ma się znajomości to dostaje się pracę w urzędzie lub firmie znajomego, jak nie ma się znajomości to się idzie na zielona trawkę albo wyjeżdża na zachód no i jeszcze zostaje praca w budowlance na czarno ale tam to raczej praca bez perspektyw. Dlatego pozostanie na gospodarstwie było dla mnie najrozsądniejszym rozwiązaniem tym bardziej że gdy rodzice zapisywali mi pierwszą ziemię zaczynały się fundusze unijne(SPO) także tak jak kolega wyżej napisał tylko głupi by nie skorzystał. Nie jest to praca marzeń bo na wyjazdy gdzieś na wakacje na tydzień nie mogę sobie na razie pozwolić ale lubię to robić

Moi rodzice pracowali w Urzędzie Gminy, ziemi mieli 2ha, potem 4, rosły tam jakieś warzywka, ale to było tylko dodatkowe źródło dochodu.
A ja zawsze, od kiedy pamiętam chciałem mieć "prawdziwe" gospodarstwo...
Pierwsze 6ha kupiłem za pieniądze zarobione w czasie studiów , a potem jakoś to poszło, następne i następne...Dzisiaj mogę powiedzieć, że osiągnąłem swój cel, zrealizowałem swoje dziecięce marzenia , robię to co lubię i co daje mi satysfakcję.

Fajne jest to, że człowiek wykonując swoją pracę, jednocześnie może robić to co lubi ale nie ma co się oszukiwać robiąc coś oczekujemy satysfakcji, którą najczęściej są pieniądze jak pokazuje życie różne koleje losu sprowadzają ludzi na tory zwane rolnictwem jedni z dnia na dzień zostają zmuszeni do pracy na roli inni stopniowo są wdrażani w prace gospodarskie. Jednak tak naprawdę liczy sie to aby dobrze wykonywać swoją pracę, która będzie przynosić dużo satysfakcji

Odgrzewając temat,

Ja na ten przykład wszedłem w rolnictwo 2 lata temu, wcześniej pływałem, były plany zejść na ląd po 30tce, kupić swój statek i tak dalej, ale pojawiła się piękna kobieta, więc szukając rozwiązania co by nie znikać z domu na kilka miesięcy, wróciłem do marzeń sprzed kilku lat, i kupiłem okazyjnie 45ha. Później kolejne kawałki i sprzęty...

A dlaczego rolnictwo a nie coś innego?
Nie wyobrażam sobie pracować cały rok dla 22 dni urlopu. To za mało. Po drugie praca przyjemna choć często wyczerpująca, ale daje satysfakcje i oczywiście dość dochodowa. Daje również ogromne perspektywy na rozwój

W niczym tak dobrze nie wyglądam jak w gumofilcach i fufajce;)

arczje napisał(a):odgrzewając temat,
Nie wyobrażam sobie pracować cały rok dla 22 dni urlopu.

Czyli nie masz hodowli. Jakbyś miał to byś nie miał żadnego dnia urlopu...

dokładnie. W pierwszym planie była hodowla. Ale całe szczęście były przeszkody ze strony gminy, DJP i tym podobne
Wiec zająłem się produkcją roślinną, i jestem z tego zadowolony

poniewaz zajmowal sie tym moj ojciec, moj dziadek, moj pradziadek i tak dalej.

nie potrafilbym sprzedac ziemi ktora jest w rodzinie od XXX lat. pomimo tego, ze moglbym pierdziec w fotel do konca zycia... nie potrafilbym ;]

to, az tak wiela tych hektarow?

SOKOL napisał(a):W niczym tak dobrze nie wyglądam jak w gumofilcach i fufajce;)

leze i kwicze ze smiechu . Nie ma to jak @SOKOL .

Dlaczego jestem rolnikiem? Życie mnie zmusiło. Doświadczyłem powołania podobnego do tego jakie mieli nasi święci. Dobrze mi tu i nie zamierzam się z tym rozstać choć czasem mnie to doprowadza to szewskiej passji

Tradycja rodzinna. Ale nie tlyko. Nie wyobrażam sobie siedzieć w biurze od 8 do 16, słuchac czyichś poleceń. Tak sam sobie jestem Panem.

A co wy na to że dziewczyna chce prowadzić gospodarstwo rolne? Na razie sama a nie wiadomo co potem

Jesteśmy za

To bardzo fajnie

sama? całkiem sama? co chcesz w ogóle robić?

Nie całkiem sama,z rodzicami jeszcze a co się robi w gospodarstwie?

No ale w jakim kierunku idziesz uprawu hodowla itp

malgoraczek napisał(a):Nie całkiem sama,z rodzicami jeszcze a co się robi w gospodarstwie?

No własnie ja nie wiem co chcesz robić?

Bo można robić rzeczy najprostsze jak uprawa zbóż, rzepaków itp, po bardziej pracochłonne ziemniaki, buraki, warzywka, przez hodowle, trzoda, bydło, drób, zwierzęta futerkowe, po uprawy specjalne czyli pieczarki na szklarniach kończąc.

Więc pytając tylko czy dziewczyna może prowadzić gospodarstwo rolne niewiele się dowiesz

Nie pytałam czy mogę prowadzić gospodarstwo bo mogę i chce. Zajmujemy się hodowla trzody i bydła, głównie opasy

No to jeśli chcesz to bardzo dobrze oby więcej takich kobiet

Rodzice mi wybrali hehehe...a ja nie stawiałem oporu:)

To rodzinne. Poza tym, jestem osobą ceniąca sobie jednak niezależność.Zresztą, jak reszta mojej rodziny. Takie rozwiązanie jest dla nas idealne.

Ja też kobieta na gospodarce również sama, mąż pracuje na etacie, ja zajmuje się tym, co mamy. A mamy niewyspecjalizowane gospodarstwo - troche kur, troche krów i świń, troche pszczół, trochę ziemniaków. Chciałabym się wyspecjalizować, bo choć gospodarka nie przynosi strat, to zysków też nie. Tyle co można obdarować rodzinę a to własnymi ziemniakami, a to jajkami, a to mięsem na swieta. szukam pomysłu na to, co moze być opłacalne i przekonać ślubnego, że nie jest tylko problem. Nie będę wzdychać i roztkliwiac się nad łanami pszenicy, ale naprawdę nie wyobrażam sobie, że mielibyśmy wyprowadzić sie ze wsi i zamieszkać w mieszkaniu, nawet domku w mieście. Każdy kawałek ziemi jest tu mój i mam wrażenie, że w miescie nie potrafiłabym oddychać.

Bo był nim mój dziadek, tata a teraz ja poza tym to moja pasja

Jestem najmłodszy i lubię to. Starszy brat wolał być miastowym.

Oj miastowym od razu. Ja rozumiem obie strony. Praca w rolnictwie jest ciężka. Co prawda ma się niezależność od szefa, ale naszym szefem jest pogoda głównie. Nie dziwię sie, że ktoś chce mieć pewny kawałek chleba, a nie tak że już liczysz na duże "premie" a tu nagle wichura i diabli biorą całe pole

Przejąłem gospodarstwo od mojego taty jestem rolnikiem z pokolenia na pokolenie Mój syn rośnie aby zostać rolnikiem.

rolnikzdoliny napisał(a):Przejąłem gospodarstwo od mojego taty jestem rolnikiem z pokolenia na pokolenie Mój syn rośnie aby zostać rolnikiem.

Jasne, bo ty wiesz co będzie robił

Szkoda by mi było zostawić dziedzictwo dziadka a był wspaniałym człowiekiem